پروردگار من!

آنگاه که نام تو را بر زبان مي آورم ،لحظه هاي غبار زندگيم آکنده مي شود از شميم خوش

بودنت،قلب بي تابم رنگ تو را  مي گيرد و وجودم سرشار از وجود توست. 

بي نيازترين!

آن هنگام که دست خواهشم را ملتمسانه به سويت دراز مي کنم ،خوب مي دانم معبود من

سخاوتمند تر از آن است که لطافت دست ياريگرش را از من دريغ کند.

مهربانا !

آن زمان که مي ستايمت و با تو سخن مي گويم ،حس غروري متواضعانه مرا به تو پيوند

مي زند،پيوندي ناگسستني تر از پيوند ماه و مهر.

زيبا ترين وجود!

من از تو زنده ام و لطف تو ست...هر نفسي که از سينه ام بيرون مي آيد.

به جاني که از تو دارم سوگند که از آغاز زندگيم دوستت داشته ام و نام بلندت را تا هميشه در

گنجينه ي قلبم حفظ  خواهم کرد...

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: